Genealogisch blog 26

Familiebijeenkomsten

Vroeger waren het vooral verjaardagen. Ik herinner me met name de verjaardag van mijn moeders moeder. Al haar kinderen kwamen ’s avonds thuis. Ook mijn vader, die op dezelfde dag jarig was. Moeder Bosman zat in haar stoel bij de haard. Om beurten riep ze haar kinderen bij zich om haar te vertellen hoe het met ze ging. Ook de aanwezige kleinkinderen vroeg oma bij zich. Als laatste was altijd mijn vader aan de beurt. Hij was de man van haar overleden dochter en verdiende extra aandacht. Er werd gelachen en gedronken, mijn tantes zorgden voor hapjes. Aan het einde van de avond stond de kamer blauw van de rook. Voor ieder haalde oma het eigen merk rokertje in huis. Wat overbleef kreeg iedereen mee naar huis.

Feest tgv priesterwijding van Thijs Welling, die tussen zijn ouders aan de tafel zit, vierde van links

Voor de Wellingen was in 1938 de priesterwijding van Thijs een belangrijk familiefeest. Weer een priester in de familie. Dat werd groots gevierd in Amsterdam. Alle broers en zussen van de ouders van Thijs waren uitgenodigd, evenals enkele neven en nichten. Een bijzondere plek op het feest was ingeruimd voor neef Anton Willigenburg, die was al priester of bijna klaar met zijn studie. Hij had een wit boord om, het kenmerk van priesters. Vanzelfsprekend was er ook een prominente plek voor pastoor Alink van de parochie waar de ouders van Thijs kerkten. Natuurlijk moest de hele familie op de foto, een leuke herinnering voor Thijs later. De foto is met grote waarschijnlijkheid de enige foto waarop alle nog levende broers en zussen van mijn vaders ouders staan.

Familie Van Haeften in Xanten 2012

De familie Van Haeften organiseert dit jaar voor de vierde keer de zgn. Haeften Meeting. Het initiatief voor deze bijeenkomsten is genomen tijdens een bijeenkomst in 2007, toen Duitse familieleden de honderdste geboortedag van Werner von Haeften herdachten bij het herinneringsmonument in Berlijn voor de militairen die tegen Hitler in opstand kwamen. Op de komende vierde Meeting komen mensen uit Nederland, Duitsland, Spanje, USA en Argentinië gedurende twee dagen bijeen in Zuid Duitsland. Eerder bijeenkomsten vonden plaats in 2010 (Tiel-Ophemert), 2012 (Xanten-Goch) en 2014 (Kasteel Verwolde). Naast gezelligheid kwam en komt op deze bijeenkomsten ook de rijke familiegeschiedenis aan bod.

Mijn neven en mijn nichten, 16 september 2012

Naar aanleiding van het liedje “Mijn neven en mijn nichten” organiseerden een nicht van mij een bijeenkomst voor alle kleinkinderen van de ouders mijn moeder op 16 september 2012 in Amersfoort. Opa en oma hadden 31 kleinkinderen. Twee van hen zijn reeds overleden, van de anderen waren er zeventien, sommigen met partner en kinderen. Een warm weerzien, en nu eens niet bij een begrafenis of crematie.

Een deel van de aanwezigen op 11 oktober 2015

Voor de presentatie op 11 oktober 2015 van mijn boek over de belevenissen van mijn ooms in voormalig Ned.-Indië hadden zich vooraf iets meer dan 30 personen, tantes, een oom en neven en nichten, aangemeld. Er kwamen er meer dan 80. Wat een succes! Onder het genot van een drankje en een hapje werd het een reuze gezellige middag, waar ook nog even een boek gepresenteerd werd. De familieleden waren blij elkaar weer te zien.

Ik vind dergelijke grote familiebijeenkomsten, hoe gezellig ook, één groot nadeel hebben. De meeste aanwezigen zie je zo weinig, dat de gesprekken over niet veel meer gaan dan van wie bij jij er eentje, wat doe je voor de kost of ben je al gepensioneerd en hoeveel kinderen en/of kleinkinderen heb je. Wanneer die vragen zijn afgewerkt is er meestal geen gespreksonderwerp meer, omdat je met elkaar maar zo weinig gemeenschappelijks hebt, zeker niet met mensen die je tien, twintig of meer jaren niet hebt gezien. En toch wil je op de een of andere vreemde manier graag bij elkaar zijn. Bloedband? Familie is een vreemd fenomeen.

Tiel, 02-03-2015